Problem przemocy jest wszechobecny w kulturze. Ukazuje się go w kontekście różnych środowisk i sfer życia. Zdaniem Joanny Jedlickiej, „przemoc jest intencjonalnym i zamierzonym działaniem człowieka, które ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary”. Tym, co wyróżnia przemoc na tle innych relacji jest użycie przeważającej siły. Przemoc nie jest tożsama z agresją. W przypadku przemocy przewaga siły zawsze stoi po stronie oprawcy, zaś w przypadku agresji jest ona zrównoważona. Jak podkreślał Richard Galles przemoc nie jest pojęciem klinicznym czy naukowym, lecz politycznym.

Tradycyjnie uważa się, że aby zaklasyfikować dane działanie jako akt przemocy musi w nim uczestniczyć troje aktorów: ofiara, sprawca i świadek. Niemożliwa jest przemoc bez świadka, ponieważ, jak ujęli to Nancy Scheper-Hughes i Philippe Bourgois, ,,przemoc jest w oku obserwatora”.

Antropologia przemocy wyodrębnia jej różne typy, wychodząc poza obszar działań związanych z zadawaniem fizycznego cierpienia. Współczesny świat i wydarzenia roku 2020 skłaniają dodatkowo do rozważań nad zagadnieniem przemocy strukturalnej i symbolicznej.

Projekt malarsko-rysunkowy Kingi Burek “Halo, czy jesteś zły?” jest reakcją artystki na dotykającą społeczeństwo przemoc o charakterze zbiorowym. Jej prace są recepcją codzienności osadzoną w kontekście politycznym.

Temat przemocy symbolicznej i strukturalnej jest oparty w większości o własne doświadczenia malarki, przez co ukazuje jej subiektywne spostrzeżenia i odczucia. Obrazy Kingi Burek są nie tyle ilustracjami problemów, co reakcją na nie. Płótna mają silny ładunek emocjonalny. Powstała seria obrazów nie jest opisem konkretnych zdarzeń, lecz, jak określał to Wallece Stevens, opisem bez miejsca. Zabieg ten pozwala na wykreowanie nierzeczywistej przestrzeni, w której rzeczywiste zdarzenia zderzają się ze sobą, ukazując ogół problemu.

Wielkoformatowe obrazy z prezentowanej serii powstały w oparciu o instagramowy projekt-dziennik rysunkowy o tym samym tytule. Wydarzenie stanowi wystawę dyplomową Kingi Burek.